ഡോ.ഭീംറാവു രാംജി അംബേദ്കര് സ്‌മരണയില്‍ രാജ്യം
‘തുല്യത’ എന്ന അർഥം വരുന്ന ‘വിഷുവ’ത്തിൽ നിന്നുണ്ടായ ‘വിഷു ഇന്ന് മലയാളികൾ ആഘോഷമാക്കുമ്പോൾ
തുല്യതയ്ക്ക് വേണ്ടി പോരാടിയ ബിആർ .അംബേദ്‌കറിൻ്റെ ജന്മദിനം ഇന്ന് ‘സമത്വദിന’മായും രാജ്യം ആചരിക്കുന്നു!
ഇന്ന് ഇന്ന് ഇന്ത്യൻ ഭരണഘടനയുടെ ശില്പി ഡോ.ബി.ആർ അംബേദ്കറുടെ 134-ാം ജന്മദിനമാണ്.ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ ജനാധിപത്യ രാജ്യത്തിന്‍റെ നട്ടെല്ലായ ഭരണഘടനക്ക് ജീവന്‍ നല്‍കിയ അദേഹത്തിൻ്റെ സ്മരണയിലാണ് ഇന്ന് ഇന്ത്യ . . ഇന്ത്യയിലെ പിന്നാക്ക വിഭാഗത്തിന്‍റെ ഉന്നമനത്തിനായി പരിശ്രമിച്ച നവോഥാന നായകനാണ് ഡോക്‌ടര്‍ ഭീംറാവു രാംജി അംബേദ്കര്.
അംബേദ്കര് തന്റെ ജീവിതകാലം മുഴുവൻ സമത്വത്തിനാണ് വേണ്ടിയാണ് പോരാടിയത്. അതിനാൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജന്മദിനം ഇന്ത്യയിൽ ‘സമത്വ ദിനം’ ആയും ആഘോഷിക്കുന്നു.ഇന്ത്യയിൽ മാത്രമല്ല, ലോകമെമ്പാടും ഈ ദിനം ആചരിക്കുന്നു. രാജ്യത്തിനകത്തും പുറത്തുമുള്ള സര്‍വകലാശാലകളില്‍ ഈ ദിനം പ്രത്യേകം ആചരിക്കുന്നു. ജാതീയ വിവേചനങ്ങള്‍ക്കെതിരെ പോരാട്ടം നയിച്ച് അംബേദ്കര് സ്വപ്‌നം കണ്ട സമത്വ സുന്ദര ഇന്ത്യയുടെ ആശയം ജനങ്ങളിലേക്ക് എത്തിക്കാനാണ് ഈ ദിനം ആചരിക്കുന്നത്.എല്ലാ പൗരന്മാർക്കും തുല്യത ഉറപ്പുനൽകുന്ന മൗലികാവകാശങ്ങളുള്ള ഒരു മതേതര, ജനാധിപത്യ റിപ്പബ്ലിക്കായി ഇന്ത്യയെ സ്ഥാപിക്കാൻ അദ്ദേഹം രൂപം നല്‍കിയ ഭരണഘടനയ്‌ക്ക് സാധിച്ചു.
1891 ഏപ്രിൽ 14 ന് സെൻട്രൽ പ്രവിശ്യകളിലെ (ഇന്നത്തെ മധ്യപ്രദേശ്) മോവ് ആർമി കന്റോൺമെന്റിൽ ഒരു ദളിത് കുടുംബത്തിലാണ് ഭീംറാവു റാംജി അംബേദ്കർ ജനിച്ചത്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ കുടുംബത്തിന്റെ താഴ്ന്ന ജാതി പദവി വിവേചനം, വേർതിരിവ്, തൊട്ടുകൂടായ്മ എന്നിവയാൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആദ്യകാല ജീവിതം അടയാളപ്പെടുത്തി.
അംബേദ്കറുടെ അക്കാദമിക് ജീവിതം സമൃദ്ധമായിരുന്നു. എൽഫിൻസ്റ്റൺ കോളേജിൽ നിന്ന് സാമ്പത്തിക ശാസ്ത്രത്തിലും രാഷ്ട്രമീമാംസയിലും ബിരുദവും , കൊളംബിയ സർവകലാശാലയിൽ നിന്ന് സാമ്പത്തിക ശാസ്ത്രത്തിൽ ബിരുദാനന്തര ബിരുദവും , 1923-ൽ ലണ്ടൻ സർവകലാശാലയിൽ നിന്ന് ഡോക്ടറൽ ബിരുദവും , 1927-ൽ കൊളംബിയ സർവകലാശാലയിൽ നിന്ന് മറ്റൊരു ഡോക്ടറൽ ബിരുദവും അദ്ദേഹം നേടി.
അമേരിക്കയിലെ അംബേദ്കറുടെ ഉന്നത വിദ്യാഭ്യാസം ബറോഡ മഹാരാജാവ് സ്പോൺസർ ചെയ്തിരുന്നതിനാൽ , അദ്ദേഹം തിരിച്ചെത്തി രാജകീയ ഭരണകൂടത്തിന് കീഴിൽ സേവനമനുഷ്ഠിക്കാൻ ബാധ്യസ്ഥനായിരുന്നു. 1918-ൽ അദ്ദേഹം ബറോഡയിലെ അക്കൗണ്ടന്റ് ജനറൽ ഓഫീസിൽ ചേർന്നു, പക്ഷേ ജാതി സ്വത്വം കാരണം സ്ഥിരമായ താമസസ്ഥലം കണ്ടെത്താൻ കഴിയാത്തതിനാൽ 11 ദിവസത്തിനുള്ളിൽ അദ്ദേഹം രാജ്യം വിടാൻ നിർബന്ധിതനായി .
ജനതയെ ജാതീയമായി ഭിന്നിപ്പിക്കുന്ന മനുസ്‌മൃതി പരസ്യമായി കത്തിച്ചുകൊണ്ട് സവര്‍ണ വിഭാഗങ്ങള്‍ക്കെതിരെ അദ്ദേഹം പോരാട്ടം ആരംഭിച്ചു. 1927 ഡിസംബർ 25-നായിരുന്നു ജാതി വ്യവസ്ഥയ്‌ക്കെതിരെയുള്ള പ്രതിഷേധമായി, തൊട്ടുകൂടാത്തവരെന്ന് മേല്‍ജാതിക്കാര്‍ വിശ്വസിച്ചവരില്‍ ഒരാളായ ശാസ്‌ത്രബുദ്ധെ, അംബേദ്കറുടെ സാന്നിധ്യത്തിലും സമ്മതത്തോടെയും, ജാതി വ്യവസ്ഥയെ ക്രോഡീകരിക്കുന്ന ഹിന്ദു ഗ്രന്ഥമായ മനുസ്‌മൃതി കത്തിച്ചു. അംബേദ്കർ ഈ ദിനത്തെ “മനുസ്‌മൃതി ദഹൻ ദിവസ്” ആയി ആഘോഷിക്കുന്നു.
ഹിന്ദു സമൂഹത്തിനിടയില്‍ പൊതുവെ ബ്രാഹ്മണർ, ക്ഷത്രിയർ, വൈശ്യർ, ശൂദ്രർ എന്നീ നാല് ജാതികള്‍ക്കായിരുന്നു മേധാവിത്വം ഉണ്ടായിരുന്നത്. ഈ വിഭാഗങ്ങൾക്കായി പ്രത്യേകം ആനുകൂല്യങ്ങളും പദവികളും ഉണ്ടായിരുന്നു. എന്നാല്‍ ഇത് അനീതിയാണെന്നും സമത്വത്തിലും സാഹോദര്യത്തിലും അധിഷ്‌ഠിതമായ ഒരു സമൂഹം സൃഷ്‌ടിക്കണമെന്നും അംബേദ്കര് അടിയുറച്ചു വിശ്വസിച്ചു. ജാതിവ്യവസ്ഥ ഇല്ലാതാക്കാൻ ഏതറ്റം വരെ പോരാടാനും അദ്ദേഹം തയ്യാറായി, ഇതിനുവേണ്ടി തന്റെ ജീവൻ നൽകാനും അദ്ദേഹം തീരുമാനിച്ചു. താഴ്ന്ന ജാതിയില്‍ പെട്ടവരുടെ അവകാശങ്ങള്‍ സംരക്ഷിക്കുമെന്ന് അദ്ദേഹം പ്രതിജ്ഞയെടുത്തു.
1927 ല്‍ മഹാഡ് മുന്‍സിപ്പാലിറ്റിയിലെ പൊതുകുളത്തില്‍ നിന്ന് വെള്ളം ഉപയോഗിക്കാനുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനു വേണ്ടിയാണ് അംബേദ്കര് ആദ്യമായി സമരത്തിറങ്ങിയത്. രാഷ്‌ട്രീയ അധികാരങ്ങൾ ലഭിക്കാതെ പിന്നാക്ക വിഭാഗത്തിന് പ്രശ്‌നങ്ങൾ പരിഹരിക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന് അദ്ദേഹം തിരിച്ചറിഞ്ഞു. അധ:സ്ഥിത ജാതിക്കാര്‍ക്ക് വിദ്യാഭ്യാസവും ഗവണ്‍മെന്‍റ് ജോലികളും ലഭിക്കാനുള്ള അവകാശം ഉയര്‍ത്തിക്കാട്ടി സൈമണ്‍ കമ്മിഷന് അദ്ദേഹം മെമ്മോറാണ്ടം നല്‍കി.
ഉന്നത ജാതിയില്‍ പെട്ട കുട്ടികള്‍ ഉള്‍പ്പെടുന്ന ക്ലാസിന്‍റെ ഒരു മൂലയില്‍ ചാക്കിലിരുന്ന് പഠിച്ച അംബേദ്കര് ഇന്ത്യയിൽ കലാലയ വിദ്യാഭ്യാസം നേടുന്ന ആദ്യത്തെ അധഃസ്ഥിത വർഗക്കാരിൽ ഒരാളായി മാറി. പിന്നീട് ഉന്നത പഠനത്തിനായി ന്യൂയോര്‍ക്ക്, ഇംഗ്ലണ്ട് എന്നിവിടങ്ങളിലേക്ക് പോയി. രാഷ്‌ട്രതന്ത്രജ്ഞത, നിയമം, സാമ്പത്തികശാസ്‌ത്രം എന്നിവയിലെ തന്റെ പഠനങ്ങൾക്ക് ഡോക്‌ടറേറ്റുകളും നേടി.
സഹപാഠികളുടെയും സമൂഹത്തിന്‍റെയും തൊട്ടുകൂടായ്‌മയില്‍ നിന്നും അയിത്തത്തില്‍ നിന്നും അദ്ദേഹം നടന്നു കയറിയത് ഇന്ത്യന്‍ ഭരണഘടനയുടെ പിതാവ് എന്ന സിംഹാസനത്തിലേക്ക്. ‘ഞാന്‍ ഒരു ഹിന്ദുവായാണ് ജനിച്ചത്. എന്നാല്‍ ഒരിക്കലും മരിക്കുന്നത് ഹിന്ദു ആയിട്ടായിരിക്കില്ല’. 1935ല്‍ നാസികില്‍ വച്ച് അംബേദ്കര് പ്രഖ്യാപിച്ചതാണിത്. ഹിന്ദുമതത്തിലെ അനാചാരങ്ങളെ തുടര്‍ച്ചയായി വിമര്‍ശിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന അംബേദ്കര് ഒടുവില്‍ 1956-ല്‍ രണ്ടു ലക്ഷം ദളിതരോടൊപ്പം ബുദ്ധമതം സ്വീകരിച്ചു.
ഇന്ത്യയിലെ ദളിത് പ്രസ്ഥാനത്തിൽ കലാറാം ക്ഷേത്ര പ്രവേശന പ്രസ്ഥാനം ഒരു പ്രധാന പങ്ക് വഹിച്ചു. 1930 മാർച്ച് 2 ന് ദളിതരെ ക്ഷേത്രത്തിൽ പ്രവേശിപ്പിക്കുന്നതിനായി അംബേദ്കറുടെ നേതൃത്വത്തില്‍ ക്ഷേത്രത്തിന് പുറത്ത് ഒരു വലിയ പ്രതിഷേധം സംഘടിപ്പിച്ചു. ക്ഷേത്രത്തിൽ പ്രവേശിക്കാനുള്ള അവകാശം നേടുക എന്നതായിരുന്നു പ്രതിഷേധത്തിന്‍റെ ലക്ഷ്യം.
തൊട്ടുകൂടാത്തവരുടെ ആശങ്കകൾ ഉന്നയിക്കുന്നതിനായി ഒരു പത്രം ആരംഭിക്കുക എന്ന ആശയം 1919-ൽ അംബേദ്കർ ആലോചിച്ചു. പദ്ധതി ആരംഭിക്കുന്നതിനായി ഷാഹു മഹാരാജ് 2500 രൂപ സംഭാവന ചെയ്‌തു. 1920 ജനുവരിയിൽ, “മൂക നായക്” ( മൂകരുടെ നേതാവ്) എന്ന പേരിൽ രണ്ടാഴ്‌ചയിലൊരിക്കൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ദ്വൈവാര പത്രത്തിന്‍റെ ആദ്യ പതിപ്പ് ബോംബെയിൽ നിന്ന് പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു.
1952-ൽ ബോംബെ നോർത്ത് സെൻട്രൽ മണ്ഡലത്തിൽ നിന്നാണ് അംബേദ്കർ ഇന്ത്യയിലെ ആദ്യത്തെ പൊതുതെരഞ്ഞെടുപ്പിൽ മത്സരിച്ചത് . അന്നത്തെ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് കമ്മീഷണർ സുകുമാർ സെൻ ‘മനുഷ്യചരിത്രത്തിലെ ജനാധിപത്യത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ പരീക്ഷണം’ എന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ച തിരഞ്ഞെടുപ്പിൽ അംബേദ്കർ നാലാം സ്ഥാനത്താണ് ഫിനിഷ് ചെയ്തത് – കോൺഗ്രസ് പാർട്ടിയിൽ നിന്നുള്ള ഒരു അജ്ഞാത സ്ഥാനാർത്ഥി ആ സീറ്റ് നേടി. ലോക്സഭാ തിരഞ്ഞെടുപ്പിൽ പരാജയപ്പെട്ടെങ്കിലും, അദ്ദേഹം രാജ്യസഭയിലേക്ക് തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു .
1956-ൽ, അംബേദ്കറും 3,65,000 അനുയായികളും ബുദ്ധമതം സ്വീകരിച്ചു , നിരവധി വർഷങ്ങൾ മതപഠനത്തിനായി നീക്കിവച്ചതിന് ശേഷം. സാമൂഹിക നീതിയുടെ ഭാഷയിൽ അംബേദ്കർ ബുദ്ധമതത്തിന്റെ പുനർനിർമ്മാണത്തെ ദളിത് ബുദ്ധമത പ്രസ്ഥാനം, നവയാനം അല്ലെങ്കിൽ നവ-ബുദ്ധമതം എന്നാണ് പൊതുവെ വിളിക്കുന്നത്.
“ഇന്ത്യ അസമത്വത്തിന്‍റെ നാടാണ്. ഹിന്ദു സമൂഹം പ്രവേശന കവാടമോ പുറത്തേക്കുള്ള വഴിയോ ഇല്ലാത്ത ഒരു ബഹുനില ഗോപുരം പോലെയാണ്; ഒരാൾ ജനിച്ച നിലയിൽ തന്നെ ജീവിച്ച് മരിക്കണം.” എന്ന് അംബേദ്കര് ആ പത്രത്തില്‍ എഴുതി. 1956 ഡിസംബര്‍ ആറിനാണ് അംബേദ്കര് അന്തരിച്ചത്. ജാതീയ വ്യവസ്ഥയ്‌ക്കെതിരെ ജീവിതകാലം മുഴുവൻ പോരാടിയ അംബേദ്കറുടെ ആശയങ്ങൾക്കും ഓർമകൾക്കും ജാതീയമായ ഉച്ചനീതത്വങ്ങൾ ഇപ്പോഴും ശേഷിക്കുന്ന ഇന്ത്യയില്‍ ഇന്നും വലിയ പ്രധാന്യമുണ്ട്.
പ്രധാന രചനകൾ:
ഡോ. അംബേദ്കർ തന്റെ ജീവിതകാലത്ത് നിരവധി പുസ്തകങ്ങൾ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. സാമ്പത്തിക ശാസ്ത്രത്തെക്കുറിച്ച് അദ്ദേഹം മൂന്ന് പുസ്തകങ്ങൾ എഴുതി – ” എ ഡിമിനിസ്ട്രേഷൻ ആൻഡ് ഫിനാൻസ് ഓഫ് ദി ഈസ്റ്റ് ഇന്ത്യാ കമ്പനി “; ” ദി എവല്യൂഷൻ ഓഫ് പ്രൊവിൻഷ്യൽ ഫിനാൻസിൽ ഇൻ ബ്രിട്ടീഷ് ഇന്ത്യ “; ” ദി പ്രോബ്ലം ഓഫ് ദി റുപ്പി: ഇറ്റ്സ് ഒറിജിൻ ആൻഡ് ഇറ്റ്സ് സൊല്യൂഷൻ “. അദ്ദേഹം നടത്തേണ്ടിയിരുന്ന ഒരു പ്രസംഗത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള ” ദി അനിഹിലേഷൻ ഓഫ് കാസ്റ്റ് ” , ഇന്നുവരെയുള്ള ദളിത് ജീവിതത്തെയും രാഷ്ട്രീയത്തെയും കുറിച്ചുള്ള ഏറ്റവും ആധികാരിക കൃതികളിൽ ഒന്നായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. ” കോൺഗ്രസും ഗാന്ധിയും തൊട്ടുകൂടാത്തവരോട് ചെയ്തത് “, ” പാകിസ്ഥാൻ അല്ലെങ്കിൽ ഇന്ത്യാ വിഭജനം ” എന്നിവയാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ മറ്റ് രചനകൾ. വിദേശകാര്യ മന്ത്രാലയം അദ്ദേഹത്തിന്റെ മുഴുവൻ രചനകളുടെയും പ്രസംഗങ്ങളുടെയും ശേഖരം 17 വാല്യങ്ങളിലായി പ്രസിദ്ധീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്.
